27 hours of traveling

De langverwachte reis naar USA is aangebroken! Mislukte zelfmoordpogingen van terroristen bij mijn liefste friends 3 weeks ago namen een marathon ´Aircrash investigation´ met zich mee waardoor ik trillend richting Schiphol vertrok. Ondanks het feit dat ik niets liever doe dan reizen, word ik al panisch bij de gedachte ´vliegen´ alleen. Gelukkig weerhoudt deze gedachtegang me nooit en brengt een lekkere warme coffee @ Starbucks me weer down to earth.

Overstappen in London waarna nog een 10,5 uur lange vlucht duurt zonder werkende tv´tjes, baby invasie overtreffende trap en vliegtuigvoedsel dat nog best goed te eten was. Na terug in de tijd te reizen word het nooit avond en is de slopende dag nog lang niet voorbij. De helft van de koffers liggen nog bij schiphol aangezien 1 of andere blonde trien (no offense aan de stewardessen van tegenwoordig) de verkeerde data had doorgegeven, great! De gedachte dat ik nog voor 7 kilo kan shoppen en een handbagage kan volproppen is het enige lichtpuntje in deze belachelijk lange reis..

De 1e stop bij ‘een bezine pomp’ waren het er gelijk 5, omringt door 7 verschillende fastfood ketens en vetties in overvloed. De campus is daarintegen net een hotel waar Sammy, Jane en mijn roomie Thessa een dubbele-doorloop kamer delen. Stormend rennen we natuurlijk af op de 1e groep die morgen alweer vertrekt, terwijl we morgen alweer om 8 uur vertrekken naar Sedona Slide Rock. Nog even snel bijkletsen met alle poepiebruine ingeburgerde amerikanen voordat we nog enige slaap kunnen krijgen.
Xx

Ps. Tijdsverschil 9 uur terug! (nu 00.40 USA/ 9.40 Nederland!)