Ware cheerleaders op de Grand Canyon

De Grand Canyon is een plaats wat in geen woorden te beschrijven valt. Het gevoel dat je door een panorama foto wandelt is enorm en amper besef dat je je op 1 van de 7 wereld wonderen bevind. De grote rotsen namen natuurlijk de perfecte foto momenten met zich mee. Zo riskeerde we ons leven om zo dicht mogelijk aan de rand te gaan staan, springen op een rots nog geen 30 cm verwijderd van de afgrond & plaatsnemen in een te volle bus met een bestuurder genaamd Chuck B.
Lianne, Thessa & Ik besloten om als echte Amerikaanse jongeren onze naam te graveren in een ontzettend aparte boom terwijl mijn blauwe glitter truitje een ware disco creëerde in de Canyon. De glitters verlichtte letterlijk alles waar de zon op scheen, waardoor je mij al vanaf zo'n 20 meter aan zag komen lopen. In de Grand Canyon heb ik dan éindelijk de langverwachte kaartjes gekocht en zelfs geschreven bovenop de Canyon bij Angels Lodge. Hoe graag ik het ook zou willen beschrijven is het in geen woorden mogelijk. De foto's en filmpjes die we hebben gemaakt kunnen er misschien enigszins in helpen, maar het is definitely weer een moment dat je alleen met de ervaring zelf zou snappen.
Op de terugweg van de Grand Canyon naar Flagstaff krijgen we met bosbranden te kampen. Dit is opzich een vrij normaal aspect hier in Arizona, maar als wij er zitten moet natuurlijk de zogenaamde uitzondering van toepassing zijn. De brand die tot nu toe al 10.000 hectare bos heeft afgebrand komt erg dicht bij de campus. In het westen zijn honderden al geëvacueerd. Ondanks alle rook die we constant zien en ruiken verdoen we onze tijd heerlijk in de TV studio met props en decors om onze live show er zo goed mogelijk te laten verlopen morgen. Het einde van ons studie project is namelijk in zicht. Al onze packages zijn af en mijn taak als Presentor, Floordirector & Producer zijn tot nu toe aardig uitgevoerd. De presentatrice zijn neemt zo z'n nadelen met zich mee. Kleding crisis, neplach tot het buitengesloten worden van alle hilarische momenten die tussen de shows doorgemaakt worden door de studio en de control room aangezien wij de enige 2 zijn zonder headset. Ondanks dit voorval heb ik ontzettend veel zin in de Liveshow. Benieuwd of er veel viewers zijn nu Flagstaff officieel is omgedoopt tot ‘’An official state of Emergency’’.
De ongelimiteerde hoeveelheid van Gross food zal ik dan weer niet missen, ondanks dat ik er na 3 weken eindelijk achter ben gekomen dat er wel zoiets als een fatsoenlijke supermarkt bestaat in Flagstaff. Het is geen wonder dat ze hier nooit groente of vers fruit eten, de prjizen maken het onbetaalbaar. Het inburgeringproces in de lokale supermarkt nam de benodigde hilarische momenten met zich mee, maar Marieke en ik waar maar al te blij met onze winegums en fat free crackers. Alsnog heb ik me de afgelopen 2 avonden moeten toegeven aan de nachtelijke vreetbuien als iedereen zich in de gangen bevind met pizza, chips & m&m´s. Misschien is dat wel de reden dat op wonderbaarlijke manier een deel van mijn linker wimpers zijn afgebroken. Dit is gelukkig nog vrij onopvallend in tegenstelling tot de mega strikken die alle cheerleaders dragen die eergisteren naar onze dorms zijn verhuist voor Cheerleader kamp. Wij als hongerige jongeren komen een hele groep tegen als we besluiten een zak popcorn op te gaan warmen. Deze cheerleaders vertelde wat meer over zichzelf terwijl wij uitgebreid konden uitleggen waar Nederland precies ligt. Zo join ik met de overdreven danspasjes van de cheerleaders die attent hun pizza’s deelde (nooit geweten dat cheerleaders pizza mochten eten). Op deze cheerige avond showen wij natuurlijk de Dutch Shuffle, de Nederlandse versie van cheerleaden. Elke avond krijgen we nu weer te horen wat ze aan moeten de volgende dag, wat wij imiteren met ‘Girls, tomorrow high pony with your Lady Gaga thing’.
Vanavond een vroege avond voor de verandering hier in de campus zodat we de ‘glamour moment ‘ kunnen waarmaken voor de langverwachte Liveshow morgen! Wish me luck!